Een lange laatste dag!
Door: Rachelle
Blijf op de hoogte en volg Rachelle
25 April 2012 | Nederland, Kapelle
Ik moet eerlijk toegeven dat ik de laatste dagen wakker ben geworden met kriebels..
Het begint nu toch aardig dichtbij te komen, want over 10 uur stap ik in het vliegtuig! Spannend, maar ik heb er echt onwijs veel zin in!! Vandaag mijn koffers met moeite dicht gekregen. Iedereen ontzettend bedankt voor alle bijdragen, hulp en medeleven! Ik heb ruim 1 koffer kunnen vullen met spullen, uitsluitend voor het kinderhuis :) !!
Mijn reis gaat naar Amecet N’ainapakin in Soroti. Dit is een kinderhuis in Oeganda, dat geleid wordt door Els van Teijlingen in samenwerking met “Jeugd voor een opdracht”. Het is een vast project dat (financieel) gesteund wordt door Stichting de Figurant in Goes (http://www.defigurant.nl/).
Amecet n'ainapakin betekent ‘schuilplaats van vrede’ en is een soort opvanghuis voor (wees)kinderen, voornamelijk diegenen die geïnfecteerd of besmet zijn met HIV/AIDS. Er is ruimte om ongeveer 20 kinderen onder te brengen. De kinderen komen voor een periode van 2 of 3 maanden, daarna worden ze teruggebracht naar hun familie in de dorpjes. Tijdens hun verblijf in Amecet ontvangen de kinderen medische behandeling, goede zorg, voedsel en veel liefde. Wanneer een kind is teruggebracht naar familie op het platteland vindt er regelmatig huisbezoek plaats, waarin de familie wordt aangemoedigd.
Sommige kinderen komen in Amecet wanneer ze in de laatste fase van hun ziekte zijn, dus er zijn verschillende kinderen overleden tijdens hun verblijf.
Er komen ook regelmatig pasgeboren baby’s, wiens moeder is overleden na de geboorte. De familie krijgt hulp, zodat ze tijd hebben om de begrafenis te regelen en iets te organiseren voor de zorg van de baby.
Ik zal vooral betrokken zijn bij de verzorging van de kinderen (baden, voeden, verschonen, knuffelen, spelen etc.). Er wordt 6 dagen 24 uur per dag gewerkt, in blokken van 8 uur. Samen met de Oegandese staf en andere vrijwilligers slaap ik in het ‘staffhouse’. Ik zal een kamer delen met Verity, een meisje van mijn leeftijd afkomstig uit Engeland. Halverwege mei komt er nog een ander meisje uit Nederland, dus dat is wel gezellig denk ik!
Je kan naast mijn verslagen (of in plaats van, mochten ze heel saai zijn :p) ook meer lezen over de gebeurtenissen in Amecet n’ainapakin op: www.amecet-soroti.blogspot.com.
De afgelopen dagen heb ik van bijna iedereen persoonlijk afscheid kunnen nemen, gelukkig! Raar idee, maar het gaat toch echt over mij.. want ik ga daar lekker naartoe en jullie blijven hier in de regen achter ;p haha
Tot gauww!! Ik hoop dat jullie mijn verslagen met plezier lezen en waarschijnlijk spreek ik jullie snel via alle sociale media ;)
Heel veel liefs, ik denk aan jullie, xxxxx Rachelle
Het begint nu toch aardig dichtbij te komen, want over 10 uur stap ik in het vliegtuig! Spannend, maar ik heb er echt onwijs veel zin in!! Vandaag mijn koffers met moeite dicht gekregen. Iedereen ontzettend bedankt voor alle bijdragen, hulp en medeleven! Ik heb ruim 1 koffer kunnen vullen met spullen, uitsluitend voor het kinderhuis :) !!
Mijn reis gaat naar Amecet N’ainapakin in Soroti. Dit is een kinderhuis in Oeganda, dat geleid wordt door Els van Teijlingen in samenwerking met “Jeugd voor een opdracht”. Het is een vast project dat (financieel) gesteund wordt door Stichting de Figurant in Goes (http://www.defigurant.nl/).
Amecet n'ainapakin betekent ‘schuilplaats van vrede’ en is een soort opvanghuis voor (wees)kinderen, voornamelijk diegenen die geïnfecteerd of besmet zijn met HIV/AIDS. Er is ruimte om ongeveer 20 kinderen onder te brengen. De kinderen komen voor een periode van 2 of 3 maanden, daarna worden ze teruggebracht naar hun familie in de dorpjes. Tijdens hun verblijf in Amecet ontvangen de kinderen medische behandeling, goede zorg, voedsel en veel liefde. Wanneer een kind is teruggebracht naar familie op het platteland vindt er regelmatig huisbezoek plaats, waarin de familie wordt aangemoedigd.
Sommige kinderen komen in Amecet wanneer ze in de laatste fase van hun ziekte zijn, dus er zijn verschillende kinderen overleden tijdens hun verblijf.
Er komen ook regelmatig pasgeboren baby’s, wiens moeder is overleden na de geboorte. De familie krijgt hulp, zodat ze tijd hebben om de begrafenis te regelen en iets te organiseren voor de zorg van de baby.
Ik zal vooral betrokken zijn bij de verzorging van de kinderen (baden, voeden, verschonen, knuffelen, spelen etc.). Er wordt 6 dagen 24 uur per dag gewerkt, in blokken van 8 uur. Samen met de Oegandese staf en andere vrijwilligers slaap ik in het ‘staffhouse’. Ik zal een kamer delen met Verity, een meisje van mijn leeftijd afkomstig uit Engeland. Halverwege mei komt er nog een ander meisje uit Nederland, dus dat is wel gezellig denk ik!
Je kan naast mijn verslagen (of in plaats van, mochten ze heel saai zijn :p) ook meer lezen over de gebeurtenissen in Amecet n’ainapakin op: www.amecet-soroti.blogspot.com.
De afgelopen dagen heb ik van bijna iedereen persoonlijk afscheid kunnen nemen, gelukkig! Raar idee, maar het gaat toch echt over mij.. want ik ga daar lekker naartoe en jullie blijven hier in de regen achter ;p haha
Tot gauww!! Ik hoop dat jullie mijn verslagen met plezier lezen en waarschijnlijk spreek ik jullie snel via alle sociale media ;)
Heel veel liefs, ik denk aan jullie, xxxxx Rachelle
-
25 April 2012 - 06:41
Denise:
Ik denk aan je Rachelle! Goede reis en een spoedig weerzien :)
Dikke knuffel -
25 April 2012 - 07:44
Leanne:
Ik ga je hier volgen hoor =) Heel erg veel plezier en een goede reis!
Liefs! -
25 April 2012 - 09:58
Esther V:
Hee Rachel! Geniet van deze speciale en mooie reis, en tot snel :) -
25 April 2012 - 11:22
Jacqueline:
Meis, nogmaals heel veel plezier en succes daar, maak er een mooie ervaring van !!
Liefs Jacqueline -
25 April 2012 - 13:04
Pappa:
Rachelle ik heb op mijn werk en koor A58 gedeelt dat ik je net heb mogen wegbrengen naar het vliegtuig met Eline, Richard, Evi, Marianne en Oma Pol; ik wil jullie mededelen dat ik vandaag extra trots ben op mijn dochter Rachelle, wat ik toch al was; Ze is zojuist in het vliegtuig gestapt naar Uganda-Soroti, voor 3 maanden vrijwilligers werk in een opvanghuis voor (vaak wees) kinderen die vaak besmet zijn met HIV/AIDS.
Je kunt haar volgen op; rachellec.waarbenjij.nu. Daar staat ook meer achtergrond en eventuele links naar betrokken websites;
amecet-soroti.blogspot.com (dat is de blog van leidster Els van Tijlingen) en www.defigurant.nl de stichting die vanuit NL het project ondersteunt. Zij heeft het lef om haar hart te volgen.
-
26 April 2012 - 08:02
Teresa:
Rachelle, heel veel succes daar, maak er een zinvolle reis van!
Groet Teresa (collega van je vader) -
26 April 2012 - 15:01
Ingrid Bras :
Hoi Rachelle,
Heel veel succes met je reis. Je kent mij niet maar ik ben een koormaatje van je vader. ik las op het A58 boek dat je bent vertrokken. Zelf ben ik 2 jaar geleden naar burkina Faso geweest waar ik verschillende projecten heb bezocht. over 3 weken vertrek ik weer naar Burkina Faso voor he openen van een school die we daar hebben gebouwd met het geld van heel veel jongeren van Tholen. Ik weet uit ervaring dat dit een tijd voor je wordt om nooit te vergeten. En eenmaal zo'n land bezocht betekent waarschijnlijk dat er nog veel van zulke reizen zullen volgen. Heel veel succes en sterkte daar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
